Wie is de mol?

We lopen met z’n drieën op het grazige pad. Hoofden naar beneden gericht, ernstig in gesprek. Ineens valt mijn oog op iets: “Kijk daar eens” en ik wijs naar een klein bundeltje zwart fluweel dat half verscholen onder het gras onze kant op komt ‘zwemmen’. Ik kan er geen ander woord voor verzinnen. Het ziet er onbeholpen uit zoals de voorpootjes uitslaan en het achtereinde kronkelt. “Hij denkt dat-ie in de grond is in plaats van erboven” merkt mijn ene vriendin slim op. Daar lijkt het inderdaad op. Als de ‘mol’ in het bekende televisieprogramma zó te werk zou gaan, zou er geen lol aan zijn.

‘Wie is de mol’ is zo bekend dat zelfs deze televisie-loze-boswachter er wel eens van heeft gehoord. Met hulp van Vriend Google verdiep ik mij in de details van dit programma. Oké, het is dus een spel met opdrachten, een pot geld die te winnen is en iemand die de boel saboteert. Ik denk dat menig agrariër of gazonbezitter dit zo ook ervaren heeft: al het harde werk wordt gesaboteerd door dé mol! De mol geeft de voorkeur aan een losse, rijke grond met veel wormen en weinig boomwortels. In het kort: een blakend strak gazonnetje is dus ideaal! Een mol eet tot wel 100 regenwormen op een dag. Hij jaagt op deze lekkernij in zijn gangenstelsel. Het gangenstelsel is een ingenieuze constructie van meerdere etages met horizontale gangen. Deze staan in verbinding met elkaar door strategisch gegraven verticale gangen die tevens zorgen voor een snelle afvoer van het regenwater. Er is ook nog een gang tot aan het grondwater, waar hij een vers glaasje water tapt. De overtollige grond van deze dieper gelegen gangen wordt keurig ‘buitenshuis’ verwerkt in een molshoop, die meteen dienst doet als zuurstoftoevoer. Het graven wordt gedaan met de twee graafpoten aan de voorzijde van dit fluwelen monstertje. De graafpoten zijn voorzien van zes vingers met zes stevige lange nagels. De mol is in verhouding ongelofelijk sterk: hij is instaat straatklinkers te verplaatsen die meer dan twintig keer zijn eigen gewicht hebben. Dat is nog eens een knap staaltje gewichtheffen! Naast het graven van de diepe gangen heeft de mol er ook geen enkele moeite mee om willekeurig ondiepe gangen te maken die half in en half boven de grond liggen. Deze ondermijnende en verwoestende activiteit is geheel en al voor de lekkere trek. Vindt hij in zijn eigen gangen geen wormen, dan is er in het gazon van Meneer Jansen vast nog wel wat lekkers te scoren, zo lijkt hij te denken met alle gevolgen vandien! Overigens is het zo dat mollen geen winterslaap houden. Voor de winter vormen ze grote molshopen met daaronder voorraadkamers. In deze voorraadkamers zijn kluwen regenwormen te vinden. Deze wormen zijn dusdanig in de zenuwen gebeten dat ze niet weg kunnen kruipen maar wel in leven, en dus vers, blijven! Hé bah jakkie! Ik begin te begrijpen hoe het televisieprogramma aan zijn naam komt, mollen zijn echt tot de meest erge dingen in staat, want dit is letterlijk sabotage!

Ik lees op Google ook nog iets over Moltalk, een nabeschouwingsprogramma waarin wordt gesproken over de personen die de mol zouden kunnen zijn, opvallende gebeurtenissen en andere wijsheden. Wat ik als ‘mol-talk’ zou willen meegeven is: “Mensen struikelen niet over bergen maar over molshopen”!